Diana Ozon | 13 Mei 2004"Hackers-zomerkampen stinken naar testosteron, aftershave en zweetsokken"
Als iemand vraagt waar haar laatste dichtbundel verkrijgbaar is, ligt het antwoord nogal voor de hand: op het internet
Computers staan centraal in haar werkkamer: tussen de vele beeldschermen en stapels boeken zoekt een jong katje moeizaam zijn weg. "Ik ben een datapionier", zegt Diana. "Hier staat nog een computer waarmee ik in het pré-internet tijdperk berichten zond en ontving." Ze rolt met haar bureaustoel naar een afgelegen monitor. "In het begin van de jaren '90 hadden we een Bulletin Board System (BBS), onder de naam Cybertag Multi-BBS. Ik had de afdeling Letterboard. Iedereen met een modem kon inbellen op onze telefoonnummers en communiceren via de computer." Een groot verschil met het World Wide Web was dat die persoonlijke inbelnummers heel moeilijk te achterhalen waren. "Soms stonden er wel eens lijsten telefoonnummers in computertijdschriften. Op een andere manier kon je er niet achter komen. BBS was heel gespecialiseerd, bijna sektarisch. Iedereen kende iedereen."
Tussen die datapioniers van het eerste uur zaten ook veel hackers, die erachter dat banken zich niet goed tegen elektronische inbraak beveiligd hadden. Diana: "Ze schreven geld van een rekening af en schreven datzelfde bedrag vervolgens weer bij, met een briefje eraan vast: 'Ik heb dit gedaan sukkels, de volgende keer is het een crimineel'." Als verslaggever komt Diana wel eens op hacker-zomerkampen, 'Hacking in progress' en 'Hacking at the end of the universe'. "Dat is echt geweldig. Een enorme hoeveelheid mannen in tentjes die alleen maar met computers bezig zijn: het stinkt er naar testosteron, aftershave en zweetsokken. Bij wijze van workshop proberen ze overal in te breken. Een groep Duitsers heeft zelfs een hackmobiel: een auto met een satellietschotel, zonnepanelen en een gigantische hoop computers. Helemaal zelfvoorzienend. Vanaf elke locatie kunnen ze bij je inbreken."
Diana Ozon is een autoriteit op het gebied van taal en internet. Afgelopen jaar doceerde ze 'kunst en taal' op de Rietveld Academie. "Je ziet het vaak bij nieuwe technologieën: kunstenaars worden als proefkonijn gebruikt. Zo werd ik gevraagd voor een experiment met videoconferencing: ik was de eerste Nederlandse auteur die op verschillende plaatsen tegelijk een lezing hield. Terwijl ik in Amsterdam uit mijn gedichten voordroeg, was dat op hetzelfde moment in Delft, Groningen, Londen en Toronto zichtbaar. In kleine sub-schermpjes kon ik zien hoe mijn gedichten werden ontvangen: in Toronto liepen ze rond met broodjes en koffie, in Londen regende het en in Groningen was het publiek gewoon dronken. Een geweldige ervaring." Diana krijgt nog tranen in haar ogen als ze eraan terug denkt. "Ik voelde me een geonaut, ik was op alle plaatsen tegelijk. Toen ik even mijn hand door mijn haar streek, zag ik dat een fractie van een seconde later terug in Groningen, Londen en Canada, tsjak-tsjak-tsjak. Fantastisch."
Hester Jansen
gepubliceerd in Internet Hotspots #1 December 1999
Zie ook: Compoezie
Meer: Media Over Ozon
