Redactie | 10 September 2004Joris Pelgrom's herinneringen aan Ivar
In 1978 vond in Ozon's punkclub DDT666 een singlepresentatie plaats...
De Helmettes, een van de bandjes die regelmatig in de club optraden, had een officiele grammofoonplaat uit met daarop de nummers '1/2 2' en ' I don't care what the people say'. Dankzij de oproep in het artikel Ivar Vičs, graffiti king Dr. Rat is zanger Joris de eerste die zijn persoonlijke herinneringen aan Ivar naar rat@diana-ozon.nl stuurt. Erbij een foto van een van Ivars 'halftweegraffiti's' uit 1978: onder de Vondelbrug in het Vondelpark. Het meisje is Joris' zusje. Hier volgt zijn verhaal...
Ivar en ik hadden een band met mekaar, wij dachten over veel dingen zaken het zelfde. Zo hadden we een gezamenlijk afschuw van hippies, socio-, psycho- en ander logen. Eigenlijk het gehele door hen pas veroverde establishment kon onze waardering niet krijgen, te veel georganiseerde hulpverlening, te vaak geuite begrip van langharige types die, dat wist je zeker, je helemaal niet konden begrijpen.
De laatste jaren voor zijn dood zagen we mekaar niet zo vaak meer. Om me heen zag ik mensen afglijden in drugsgebruik en ik vond zelf niet dat ze daar leuker van werden. Blowen was voor mij meer iets van de gehate hippies, je werd er soft van en van zwaardere drugs werd je ook niet beter. Daar had ik een groot meningsverschil over met Ivar.
Sid Vicious heb ik altijd een eikel gevonden die door een grote groep andere eikels werd nageaapt tot in de laatste scheur van hun spijkerbroek, vele van hen zijn ook gestorven op de zelfde manier als hij. Dus toen Ivar steeds meer in de drugs terecht kwam verloor ik het contact een beetje, ik zocht hem niet meer op, maar als we mekaar tegen kwamen was het altijd hartelijk en dronken we een paar glazen, de enigste drug die we samen hadden. Ik weet alleen niet meer of hij bier dronk of wat sterkers.
De maanden voor zijn overlijden kwam ik hem heel af en toe tegen in "Chez Nelly" waar Herman Brood en "die Nina" ook veel kwamen. Herman ken ik uit mijn nog jongere jaren en was voor mij ook een goed voorbeeld waarom drugs niet werken. Lenny Bruce, waar ik een groot bewonderaar van was/ben, evenals Herman Brood trouwens, is uiteindelijk aan een overdosis gestorven. Met Ivar had ik het wel eens over Lenny Bruce en zijn humor, ik heb nog een bandje voor hem gemaakt dat hij nooit heeft gekregen.
Ik denk nog vaak aan Ivar, bijvoorbeeld als ik over het Meester Visserplein loop. Ivar heeft daar onder nog heel wat neer gezet. Toen mijn singeltje uit kwam is er niemand geweest die zo veel keer ½ 2 in de stad heeft geschreven als hij, hij kwam mij dat ook vaak vertellen. Men dacht meestal dat ik het zelf deed maar ik heb er nog nooit een gezet, dat was dan Ivar of een van zijn volgelingen. De mooiste is nog steeds die grote onder het viaduct in het Vondelpark, ik heb de foto nog.
Vlak voor zijn dood kwam ik een serieuze Ivar tegen in Chez Nelly, hij vertelde me over de Rietveld en dat er interesse was van een galerie. Ivar had het plan om op linnen te gaan werken of hardboard, in ieder geval iets dat je kon ophangen in een galerie. Hij was trots dat hij werd geaccepteerd als kunstenaar. Ook met drugs zou hij gaan stoppen want dat leidde toch maar
af. En ik was blij voor mijn vriend.
"I don't care what the people say"
Joris.
Meer over Joris en de Helmettes: www.helmettes.nl
Interview uit 1978 met Joris door Ivar, Diana en Ludwig Wisch in Koecrandt 22 op Dr. Rat-page van de Helmettessite.
Voor meer over Ivar zie ook alhier: Ivar Vičs, graffiti king Dr. Rat