Redactie | 06 Mei 2020Covid Kroniek
Diana Ozon tekent zich blijmoedig door deze crisistijd heen door elke dag een cartoon te maken. Naar voorbeeld van haar vader die cartoonist was, is ze meteen in het begin van de Corona crisis gaan tekenen. Haar Covid Kroniek geeft een mooi beeld van het leven in Amsterdam. Inspiratie haalt ze van haar tochtjes naar de supermarkt en naar de volkstuin en uit de verhalen van haar man die postbode is. Elke dag post ze een tekening.
Annemarie de Wildt, Amsterdam Museum.
Covid Kroniek, deel 56 - 13 mei 2020
Vrij. Bewoners op de Westermarkt hebben hun gewone stoelen naar buiten gesleept. Ietwat onzeker nippen ze aan hun drankjes. Zo veel stilte zijn ze hier niet gewend. Zelfs geen bootje op de gracht. De oude Wester klinkt luid.
Covid Kroniek, deel 55 - 12 mei 2020
Schaft op aanhanger vloerbalken. De mannen lijken volwassen broers. Toch proberen ze 1,5 meter afstand van elkaar te houden. Elk heeft een koelbox met lunchproducten en belegt brood in de deksel van z’n box.
Covid Kroniek, deel 54 - 11 mei 2020
Markt met napratende vrouwen. Ze zitten met papieren bekertjes koffie op een straatbankje. Aankopen worden besproken. Het gaat over de prijs van mondkapjes. De grond voor de kramen is afgezet met 1,5m afstandtape.
"HOUDT AFSTAND" is een bevel, maar legt niet uit waarom. Het falen van al die voorlichting al die persconferrentie al dat geblaat over het coronavirus wordt duidelijk in deze prent van Diana Ozon ... zij visualiseert, maar de Nederlandse overheden overspoelen de natie al maanden lang met WOORDEN en laten na de verspreiding van het virus en wat er tegen te doen duidelijk te maken in BEELDEN...
Het is om te gruwen hoe dom dat is. Aanschouwelijk onderwijs dat is wat wij behoeven.
Tjebben van Tijen, Imaginary Museum Projects
Covid Kroniek, deel 53 - 10 mei 2020
Veilig afgebakend stukje volkstuinpad. Ik heb obstakels op 1,5 meter om mij heen gezet. Afgekeken van de vakkenvullers in de supermarkt. Zo kan ik gerust onkruidjes uit het pad prutsen. Ongehinderd door passanten.
Covid Kroniek, deel 52 - 8 mei 2020
Berengroet op de vensterbank. Een berenspeurtocht helpt kleine kinderen in deze tijd. Oude knuffels bieden weer geluk en kracht. Sommige kleintjes komen dagelijks mijn pluche vrienden groeten. Dag kinderen, blijf gezond.
Covid Kroniek, deel 51 - 7 mei 2020
Walkant fotografie van #coronalitter. In het heldere water van de Oudezijds Achterburgwal bouwen vogels nesten. Op de stille Wallen kan ik in alle rust een wegwerphandschoen fotograferen. Het ruikt naar lente bij een sloot.
Covid Kroniek, deel 50 - 6 mei 2020
Herinnering aan het begin van de coronacrisis. Mijn vriendin Tanneke is biologe. Zij voorzag dat covid19 ook hier groot zou worden en reageerde bijtijds. Het duurt nu zo lang dat het begin al anekdotisch is. Covid Kroniek, deel 49 - 5 mei 2020
Toeristen, dagjesmensen en passanten versperren stoepen en portieken. Zelfs voor een opgeheven hand vol rouwbrieven wijken ze niet. De bezorger kan de ziekte krijgen. Het is toch vakantie, een vrij land.
Covid Kroniek, deel 48 - 3 mei 2020
Optreedgemis. Ik streel mijn optreedkleren. Het gemis douw ik weg. De bus haarspray verstoft. Liever draag ik lipstick dan een mondkapje, ringen dan rubber handschoenen maar dat kan nu niet.
Covid Kroniek, deel 47 - 2 mei 2020
Poen. Kooplustigen in de rij bij een juwelier. Zaken met niet essentiële goederen openen weer. Goud en zilver blijken in trek na 7 weken lock-down. Het winkelcentrum heeft routes gemarkeerd.
Covid Kroniek, deel 46 - 1 mei 2020
Afstand in het openbaar vervoer. De vrouw ploft pal achter mij neer. Ze wil niet uit mijn buurt blijven. Ik sta dus maar op. Genoeg plaats elders in de vrij lege tram.
Covid Kroniek, deel 45 - 30 april 2020
Gave, koekjes met woorden zijn gelabeld tot gedicht. Jan ter Heide heeft ze gebakken. Hij brengt ze samen met de dichter Jos van Hest langs. Ze blijven op 1,5 meter afstand.
Covid Kroniek, deel 44 - 29 april 2020
Makapje. Een moeder bindt haar zoontje een mondkapje voor. Hij wacht lijdzaam tot hij steppen mag. De leeuwen op de achtergrond zijn al bijna mijn hele leven geduldig.
Covid Kroniek, deel 43 - 28 april 2020
DJ op balkon. Met wijde gebaren en een hoge hoed op dirigeert hij de straat. Flatbewoners hebben hun balkons versierd. Ze zwaaien naar elkaar. Een paar mensen dansen uitzinning op de rijweg.
Covid Kroniek, deel 42 - 27 april 2020
Feestdag. De saxofonist en klassieke zangeres zijn gehuurd door een familie. Ze staan voor het zorgcentrum en eren hun oudere. Deze zit op een hoog gelegen etage. Versiering is in een geveltuin geknoopt.
Covid Kroniek, deel 41 - 26 april 2020
Ophokslot. Meneer Ozon en ik hebben onszelf buitengesloten. Zelfs de buurkat wil naar binnen. Buren schieten te hulp. Ze staan ineens voor het eerst sinds weken ook weer letterlijk dicht bij de medemens.
Covid Kroniek, deel 40 - 25 april 2020
Blowende pubers op een bankje. In de serie groepsimmuniteit opbouwen. De Zwerfinator telt dat 1 op de 4 zwerfblikjes van energiedrank Red Bull is. Hij meldt erbij dat ook in prullenbakken dit blikje op 1 staat.
Covid Kroniek, deel 39 - 24 april 2020
School met juf op stoeltje aan kindertafel. Ze geeft met enthousiaste gebaren les via haar laptop. Haar leerlingen zijn elders. Het lokaal is leeg.
Covid Kroniek, deel 38 - 23 april 2020
Discriminatie van een stadgenoot met Aziatische gelaatstrekken. Een West-Europees ogende voorbijganger springt opzij en trekt woest zijn jas voor zijn neus.
Dichteres Diana Ozon tekent zich blijmoedig door deze crisistijd heen door elke dag een cartoon te maken. Naar voorbeeld van haar vader die cartoonist was, is ze meteen in het begin van de Corona crisis gaan tekenen. Haar Covid Kroniek geeft een mooi beeld van het leven in Amsterdam. Inspiratie haalt ze van haar tochtjes naar de supermarkt en naar de volkstuin en uit de verhalen van haar man die postbode is.
Elke dag post ze een tekening op haar Facebookpagina. Net zo interessant als de tekeningen zijn de commentaren eronder. Vergelijkbare ervaringen met discriminatie van Aziatische vrienden of familieleden worden gedeeld onder deze Covid Kroniek nr. 38. Iemand schrijft: “Er wordt beweerd dat er zoveel saamhorigheid en solidariteit is maar naar mijn waarneming is dat maar camouflage. Helaas!” “Domheid heerst op straat in de stenen jungle.” reageert Diana. Schrijfster Astrid Roemer schrijft: En zo is dat... Diana Ozon. Blijf Wel...
Annemarie de Wildt, Amsterdam Museum
