Diana Ozon | 01 Januari 2006Overzicht 2005

In 2005 teste ik mijn no-future-generatie- veerkracht. Met Bronwater, bekroond met de Rebelprijs, en waarin voor vanalles een gedicht staat zoals bleek op het jaarafsluitende festival Spraakmakers, blik ik terug en kijk vooruit.

De bezoeken aan de site diana-ozon.nl schoten afgelopen zomer door tot ongeloofwaardige hoogte. Een filter op het bombardement vanuit ranzige computers in de commerciële krochten van internet kalmeerde dit beeld. Nu zet de gestage lijn die sinds maart 2003 werd ingezet zich weer voort. De meeste bezoekers komen voortaan, veelal via zoekmachines, weer langs voor 'Diana' en 'Ozon'.
In 2004 werd nog veel naar ‘punk’ gezocht waarover toen blijkbaar niet genoeg op het web te vinden was. De DIY (do it yourself) van punks begint in 2005 inmiddels een beetje de fanzine- en clubcultuur van de jaren 70 en 80 te weerspiegelen. Oude punks zijn ondertussen massaal gedigitaliseerd. Zo zijn naast mijn comeback ook de Helmettes, de Vopo’s en menig andere oldschoolband het digitale podium gaan betreden. De oude garde verzamelt zich o.a. op nederpunk.nl en de huidige op punx.nl

Ook bij mij herleefde het punkbandjesgevoel in 2005 door optredens met trio Wil Schmal (Jammah Tammah), Bart FM Droog (Vacuüm). Na 3 performances met Schmal en 2 met Jan Klug (Epibreren) zal het duo Droog en Ozon hopelijk ook komend jaar van zich laten horen.
Op deze site is ‘punk’, ondanks de aanstaande Punk Poetry-avond in de Melkweg, wel als zoekterm gezakt en staat na ‘gedichten’ de term ‘graffiti’ aan top. Daarover heb ik (mijn pseudoniem verwijst naar de schadelijke drijfkracht achter verfspuitbussen) het afgelopen jaar weer wat toegevoegd. Ook werkte ik mee aan een megadocumentaire Kroonjuwelen waarvoor ik mijn graffiti-archief ontsloot en waaruit komt hier vast meer te zien in het komende jaar.

Hoogste nieuwe binnenkomer via zoekmachines is Kimo. Deze grofgebekte rapper die het in 2005 aan de stok kreeg, letterlijk de honkbalknuppel van Baas B, is door door mij gefotografeerd tijdens een festival rond vrijplaatsen van de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt. In deze buurt die na de jaren zestig wereldwijd synoniem werd voor de verzetscultuur kwam in de jaren 80 tijdens de hoogtijdagen van de punk en de kraakbeweging Kimo ter wereld. Ik was zijn oppastante en droeg hem in plaats van kinderversjes mijn punkgedichten voor. Nu volwassen weet hij iedere punk te overtreffen met zijn ruige hiphop teksten waarin gelukkig soms ook de sociaalbewogenheid doorklinkt van de Nieuwmarkter.
Een andere stijger met topklasse is de ‘paaldanseres’ die gefotografeerd werd door Mathilde muPe tijdens een optreden op de Erotic Poetrynight in Club NL. Deze Argentijnse danseres Laura is het nichtje van prinses Maxima en lonkt menig sitebezoeker naar het Optreedarchief. Dit archief is afgelopen jaar een van de meestbezochte afdelingen geworden.

Ik heb in 2005 gemiddeld elke vijf dagen een optreden gegeven: meerdere voordrachten op dezelfde dag op één locatie niet meegerekend. De beste herinneringen van afgelopen jaar zijn de Bronwaterpresentatie, de vaste poëzieavonden op sociëteit De Kring, het dichter van de maand zijn in boekhandel Demodokos en het gastdocentschap voor Dichter bij 4 Mei. Grootste optreden was dat voor 16.000 Venloërs op het Zomerfeest, het ontroerendste tijdens het ontvangst van de Ruigoordtrofee voor het Vrije Woord bij Vurige Tongen in Ruigoord, meest intense dat in een schuur van Paddopunk in Ulvenhout en het gezelligste duurde van 26 tot 30 juli (link 1, 2 en 3) tijdens Groningen voor de boeg/Dichters in de Prinsentuin. Het geruchtmakendste was dat in Fort Hel waar ik de meest lichamelijke vorm van veerkracht ondervond.

Inmiddels ben ik geautomobiliseerd dankzij mijn man Frank die in 2005 in één keer cum laude voor zijn theorie en praktijkrijexamen slaagde en voortaan de optreedkilometers gaat maken. Komend jaar gaan we als het kan veel uithoeken en bekende oorden aan de plaatsnamen in het Optreedarchief toevoegen.

Om 2006 te beginnen worden mijn tekeningen vervoerd naar Sanquin voor een solotentoonstelling. 2005 Was vooral ook het jaar waarin mijn beeldende kant een flinke stap voorwaarts maakt. In 5 galeries, HPVK, Jochem, Sign, De Etna en in Hoogeveen, op Crossing Border, in boekhandel Demodokos en het clubhuis Nut & Genoegen was grafisch werk van mij te zien.

Het is een vruchtbaar jaar geweest waarin ook veel verspreid werk werd gepubliceerd onder andere voor Van Alle Markten het Meeste Thuis, de Blauwe Schuit, Poëtisch Amsterdam, de Wasknijper en een gedicht in braille voor Ben ik Gezien. De 103e en allerlaatste column Bliksems werd voor de laatste Ravage geschreven en in Het Parool verscheen over de Rijks Museumles een hoofdartikel van mijn hand. Het verspreid publiceren was ook in rustigere jaren doorgegaan en kreeg een nieuwe impuls dankzij Bronwater. Poëzie, gastcolumns en media-attentie zijn door deze hernieuwde aandacht ook ingezet bij acties voor illegalen, het milieu in het algemeen, in het bijzonder tegen atoomenergie en kernbewapening, en voor vrede.

“Laat vrede de wens zijn voor 2006. Na vrede komen geluk, voorspoed en gezondheid vanzelf”, leerde een straatkrantverkopende dakloze mij op 31 december. Ik sluit mij aan bij zijn wijze les met een citaat uit Bronwater: “…Ik wil geen wapens dan ontwapende woorden, geen wetten dan verzen van vrijheid”

Zie ook Overzicht 2004

Zie eveneens de hier bovenaan genoemde Rebelprijs en Spraakmakers