Diana Ozon | 02 Juli 2007Juryrapport finale Festina

Er waren ontroerende mooie beschouwingen: “Met paardenbloemen tot aan zee wandelen” dichte bijvoorbeeld Nafiss Nia.
Veel gedichten waren vol surrealisme en absurdisme en er was ook weer zat relatiepoëzie waarin de jijfiguur de hele wereld doet instorten. De jury vlogen de rauwe en wrange strofen om de oren. Sander Mei had het over: “Hopeloze krijgers in de Blitzkriegtijd”.
Er is de laatste tijd veel vervreemding en ontheemding, dépaysé, ontworteldheid onder de mensen. Dat zie je ook terug bij de dichters: elke tijd krijgt de poëzie die het verdient.
Iemand in het publiek was als immigrant 30 jaar geleden hierheen gekomen en 20 jaar gelukkig in Amsterdam maar de laatste 10 jaar kwam de vervreemding terug door de toenemende intolerantie. Het oude Mokumse thuisgevoel werd door haar vanavond hier op straat teruggevonden. En dat terwijl ze toevallig voorbijkwam en niets van de poëzie in Festina afwist.
Het niveau van de poëzie in Festina was dit jaar niet zo best maar tijdens de Grande Finale kwam het toch allemaal weer terecht. Er waren geen slechte dichters bij! Dat is een understatement want er zijn alleen goede dichters vanavond. Iedere deelnemer mag zich finalist van de poeziëslam van Festina Lente 2007 noemen. En de winnaar is…
Martijn den Bakker. Met zijn rauwe lyriek weet hij het grote en het kleine, het platte en het diepe, het dichtbije en het verre te verenigen. Hij kan het heel vloeiend brengen tot één verhaal. Elke ronde beperkte hij zich tot één gedicht. In zijn gedichten geeft hij een tentoonstelling en een performance. Hij is een echte slammer met een heel eigen geluid.
Namens de jury, Diana Ozon, Amsterdam 30 juni 2007
Website martijndenbakker.nl
Zie ook een verslag met foto's van de avond op simonvinkenoog.nl
Programmering in het Optreedarchief: 30 Juni - Amsterdam