Redactie | 20 Oktober 2007Interview De Drie Boeddhas
Voor het Dagblad van het Noorden sprak Joep van Ruiten met Diana Ozon over de band De Drie Boeddha's. De groep treed op tijdens het festival Poëzie pakt de stad in. In dit interview de voor- geschiedenis, tot standkoming van het reper- toire, cd-opname en plaats van De Drie Boeddha's in de traditie van poëzie op het podium.
De Drie Boeddha's laten het gebeuren
door Joep van Ruiten
Sommige mooie dingen ontstaan uit nood. Zo dacht dichteres Diana Ozon twee jaar geleden dat ze tijdens festival De VerDichting in Groningen ‘iets multimediaals’ moest doen met poëzie, dans en graffiti. “Bleek dat er een optreden met muziek werd verwacht”, blikt ze terug. “Toen heb ik op het laatste moment Wil Schmal en Bart FM Droog opgetrommeld en een optreden in elkaar gezet waarbij we op muziek elkaars gedichten voorlazen.”
Zondag treedt het trio opnieuw op in Groningen, tijdens poëziefestival Poëzie pakt de stad in!. Als De Drie Boeddha's, want dat bekt beter dan de volle mond Droog, Schmal & Ozon. De groepsnaam staat voor het begrip drie-eenheid, verduidelijkt Ozon. “Het optreden tijdens De VerDichting beviel zo goed dat we vaker hebben opgetreden. Laatst zijn we met hulp van het Thuiskopiefonds een studio in Roderesch ingedoken. We hebben zeventien nummers opgenomen voor onze cd Voorbindbuik.”
De Drie Boeddha’s maken een mix met poëzie, punk, jazz en polka, een geluid dat voor een belangrijk deel wordt bepaald door gitarist Wil Schmal (ex Jamma Tammah). “Bart Droog en ik hebben gedichten uitgezocht die zich lenen voor optredens en gekeken naar teksten die als duet uitgevoerd kunnen worden. Wil heeft daar muziek bij gemaakt. Hoe ze dat doet, is mij een groot raadsel. We moeten ons inhouden om niet te gaan zingen, zo aanstekelijk klinkt het.”
Muziek is volgens Ozon net een stapje hoger dan poëzie. “Als ik schrijf, probeer ik de melodie in mij hoofd op papier te krijgen. Als ik dan hoor hoe Wil Schmal er in slaagt van die melodie muziek te maken, dan juicht het in me. Ik geef les in het schrijven van gedichten en dan hou ik leerlingen altijd voor dat ze de woorden in hun mond moeten proeven. Gedichten zijn ze pas af als ik ze heb gehoord. Ik speel stemband en mijn pen is mijn gitaar.”
Eind jaren zeventig debuteerde Ozon als popdichter. Ze deed er verslag van in haar boek Ozon Express. “Er waren toen meer mensen met muziek en poëzie bezig. Ton Lebbink stond bijna in de Top 40, Johnny van Doorn was een band in zijn eentje, er werd veel geëxperimenteerd”, vertelt ze. “Het is nooit verdwenen. De eeuwig debuterende Simon Vinkenoog heeft laatst iets gedaan met Spinvis en Jules Deelder is nog volop actief met zijn gedichten en jazz.”
De optredens met De Drie Boeddha’s moeten niet worden gezien als terugkeer naar haar wortels, benadrukt Ozon. “Alles gaat op de natuurlijke weg. Heel zen, eigenlijk. Als je maar lang genoeg blijft vasthouden aan je eigen stijl, komt de belangstelling vanzelf terug. Laatst kreeg ik weer een opmerking over mijn getoupeerde haar. ‘Wow, mevrouw, cool haar. Hoe krijgt u dat voor elkaar?’ Nou, gewoon ademhalen en volhouden.”
Festival Tijdens festival Poëzie pakt de stad in! treden De Drie Boeddha’s 21 oktober tussen 19.30 en 21.15 uur op als onderdeel van de Kelders & Krochten-route in de Groninger binnenstad. Voor meer informatie en het complete programma van het festival zie poeziepaktdestadin.nl
Met dank aan Woest en Ledig
en het Dagblad van het Noorden
Zie ook alhier 21 Oktober - Groningen
en het hoofdartikel Voorbindbuik
