Diana Ozon | 15 April 2009Mathilde µP

Mathilde µP (muPe) groeit op in een kunstzinnig milieu en is van jongs af aan bezig met kunst en techniek. Ze kijkt, bestudeert, demonteert, tekent, bouwt en probeert de materie naar haar hand te zetten. Het liefst wordt ze zowel kunstenaar als uitvinder: om voorwerpen te laten werken zoals zij wil.
Dit uit zich aan het begin van haar kunstenaarschap als jonge do-it-yourself-punk in het ontwerpen en maken van meubels, andere huisraad en kleding.

Eind jaren 80 bouwt ze ‘noodgedwongen’, om geen achterstand op te lopen in de digitale pionierstijd, een computer uit onderdelen van de straat. Een cassetterecorder wordt tapestreamer en ze tikt de data handmatig in op deze voorloper van de disk. Een camping-tv’tje is monitor en spuitbusdopjes gebruikt ze voor ontbrekende toetsen op het toetsenbord. Hiermee sluit ze zich aan bij de stroming van de technische cyberpunks. Ze leert daar haar levenspartner, steun en toeverlaat Reinout Heeck kennen en kiest voor het pseudoniem Mathilde µP, wat ‘microprocessor’ betekent.

Bij de volgende computer die ze bouwt, de Stone Age computer, keert ze de situatie om en maakt hem juist voor de buitenomgeving. Hierop volgt een popsterzang-computerinstallatie waarbij de stem de cursor bestuurt: Multi Media Excess, 'Sing your way through www’
Vervolgens maakt ze Power Pong, twee fietsen die het oercomputerspel Pong besturen. Deze kunstinstallaties zijn op diverse locaties in Europa te bezichtigen. Ze hebben gemeen dat ze echt werken en van de natuur en de mens uitgaan in plaats van dat de mens zich aan moet passen aan het ding.

In opdracht van Soops, een softwarebedrijf, bedenkt ze de pen die onthoudt wat je schrijft en gebruik van verschillende computers op elkaar afstemt: de penserver. Mathilde heeft haar jeugddroom werkelijkheid gemaakt en is uitvinder geworden.
Inmiddels werkt ze parttime bij Soops dat haar in dienst heeft genomen als bedrijfskunstenaar. Ze ontwerpt letterlijk zowat alles voor het bedrijf. Dankzij dit werk krijgt ze de mogelijkheid te gaan studeren om zich verder te ontplooien. Ze kiest de Fotoacademie Amsterdam en werkt er haar manier van naar de dingen en de wereld kijken verder uit. De eerste drie jaar specialiseert zij zich in documentairebeeld. In het eindexamen jaar richt zij de studie op haar doel: autonome beelden en studeert eind 2007 af.

Ook binnen de fotografie bouwt Mathilde µP technische installaties. Niet de computer, wiens positie is teruggebracht tot fotoprinter, zorgt voor de kleur en lichtval maar werkelijke lampen en filters, reflectoren en lenzen. Ambachtelijk handwerk bepaalt het eindresultaat.
Voor haar pinholefotografie werkt ze met karton waarbij meerdere lenzen gescheiden door schotten samen 1 foto maken. Daardoor zijn de kadreringen van de foto’s nooit kaarsrecht: het materiaal zelf werkt mee aan het beeld.

Binnen haar levensvisie houdt de wereld niet op bij het voor het blote oog zichtbare. Wederom noodgedwongen maakt ze vakanties door landschappen van schimmels. Ze komt op het idee omdat ze vakantiefoto’s aan haar vrienden wil sturen. Het doorgevoerde resultaat brengt de kijker op exotische plaatsen.
Geef Mathilde een bos bloemen en ze zal er eeuwig plezier van hebben. Geplaatst in haar enscenering komen ze van hooikleurig opnieuw tot leven en worden voorzien van een vitale teint.

Hergebruik, een nieuw leven geven, is een terugkerend thema in Mathilde µP’s kunst. Uit triest stemmende stadsgezichten haalt zij de schoonheid naar voren. In de serie Kleur Psychose bevindt de kijker zich op een filmset waar de omgeving door regisseurs onverwacht is voorzien van de juiste kleurschakeringen, door medewerkers goed doordachte props zijn geplaatst en de passanten perfecte acteurs blijken. Een trieste straat maakt Mathilde µP tot een feest voor het oog en een balsem voor de gekrenkte trots van de stad. Beeld van dit project is hier niet te zien maar informatie hierover kunt u krijgen bij de kunstenaar.

Mathilde µP maakt het gewone ongewoon en het sombere weer vrolijk. Ze bezit de kracht het verworpene te laten stralen en mooi te maken. Of het nou een kapotte computer is, een opgebroken straat, een verdorde bloem, oude schoen of een beschimmelde boterham. Alles krijgt de hoogste waardigheid. Mathilde µP doet wat ze als kind al wilde: ze tovert de dingen tot leven.

.

Diana Ozon

Toespraak opening tentoonstelling 7-3-09 op de Kring

Zie mathilde.mupe.nl

Zie alhier o.a. ook:
Power Pong on tour
Foto muPe
Mathilde muPe
Ma~ Amiga
Recente Foto's

Enkele werken in opdracht door Mathilde µP:

.

.

.

.

.