Diana Ozon | 15 Oktober 2009Gedicht voor een huis

Onderstaand gedicht 'Gevel jij stevige' schreef ik in het Amsterdamse kraakpand Zebrahuis.
.
.
Gevel jij stevige
staat al honderd jaar
Stut mij
houd mij stevig
Trap ondersteun mijn stap
Muren om mij heen
laat mij niet alleen
Hoe kan jij huis mij beschermen
Jij onmondige opeenstapeling
van steen en hout
Binnen in jou klinkt
een eeuwoude kinderlach
Voetstappen en feestgedruis
Ik hoor het geluid
van steunend hout
Jij op jezelf levend gebouw
Je wilt warmte tegen vocht
iemand die van je hout houdt
Ik ben je geliefde
jij mijn vrijplaats
ik jouw handen
jij mijn woning
mijn wanden
Ik lig in jou en vertrouw dat
jij mij door de nacht brengt
Ik werk in jou en verwacht dat
jij mijn werk beschermt
zoals ik jou bescherm
Oneindige wereld
met je vierkante meters
waarop is geboren en gestorven
Er staat een prijs op je hoofd
Hij die over ons waakt
wrikt ons uiteen
Wat kan ik je nog beloven
Hele ramen waaruit lichten stralen
opdat je leven nooit zal doven
Ik ken al je treden
ieder richeltje en elke hoek
Je hebt je huisschat
die ik nog niet heb gevonden
je eigen heilige plek
waar niemand
nee zelfs ik niet
je mag aanraken
Huis: houvast
geef mij je plaats waar is gehuild
De tijd heelt geen wonden
Jij kolossale talisman
geef mij jouw verhaal
Ik geef je de woorden
waar je ruimten zwijgen
Diamant in de duistere wand
van de Sarphatistraat
Wit waar het verleden donker is
Mijn hart voor altijd verpand
.
.
V
.
.
Diana Ozon
uit Stad Sta Stil, poëzie en proza verzamelbundel
Globe Pockets
In de Knipscheer 1993
ISBN 90 6265 718 4
.
Meer over de artistieke functie van kraakpanden alhier: Dankzij kraken